De meeste kinderen kunnen de scheiding van hun ouders goed verwerken, hoewel ze de scheiding over het algemeen altijd wel verdrietig blijven vinden en vaak een stille hoop houden dat alles nog goed zal komen. Zelfs wanneer ouders een nieuw gezin hebben, kan deze hoop jarenlang blijven bestaan. De pijnlijke waarheid van het definitieve van de scheiding steeds duidelijk blijven vertellen kan hard zijn, maar helpt een kind wel om de nieuwe situatie te verwerken en uiteindelijk te accepteren. Als één van de ouders hoop houdt op herstel van het huwelijk, ziet men dat vaak ook bij de kinderen terug. De confrontatie met de werkelijkheid van de scheiding blijft dan keer op keer een heftige gebeurtenis alsof het als het ware opnieuw gebeurt.
Kinderen van wie de ouders gaan scheiden moeten wennen aan een veranderende situatie. Dat kan al op zichzelf al praktisch en emotioneel ingewikkeld en lastig zijn, want afspreken met andere kinderen en continuering van buitenschoolse activiteiten gaan vaak ten koste van het contact met één van de ouders. De meeste last hebben kinderen echter van een loyaliteitsconflict. Kinderen houden van twee ouders en als die ouders niet meer van elkaar houden, kan het voor kinderen gecompliceerd worden. Ouders die slecht over elkaar praten, of door middel van non- verbale communicatie laten merken dat de andere ouder maar zeurt of slecht is, ook ouders die gekwetst zijn door de andere ouder of zelfs groot onrecht is aangedaan, maken het voor kinderen lastig. De kleinste opmerkingen komen bij hen hard aan. Bovendien is het zelfbeeld van kinderen afgeleid van het beeld dat zij van hun ouders hebben en kunnen negatieve verhalen over hun ouders afbreuk doen aan het beeld dat ze van zichzelf hebben.
Bij nieuwe samengestelde gezinnen gaan kinderen vaak twijfelen of hun ouder nog wel van hen houdt. Ze vrezen soms dat hij of zij meer van de kinderen die bij de nieuwe partner horen zal gaan houden omdat en hij/zij die vaker ziet.
Kinderen en jongeren kunnen zelfs na lange tijd verdriet krijgen over wat ze hebben meegemaakt. Dit komt omdat zij ontwikkelen en de gebeurtenissen uit hun leven dus steeds weer met nieuwe inzichten en bijpassende gevoelens zien en beleven.
Kinderen in echtscheidingssituaties worden alleen in therapie genomen als beide ouders schriftelijk hiervoor toestemming geven (zie formulier tot 16 jaar). Daarnaast wil ik graag met beide ouders tegelijk over de zorgen rond hun kind kunnen praten.